ne gidişin belli.. ne de dönüşün…Çöllerde beklenen bulutlar gibisin..ne sevişin belli.. ne de küsüşün..mecnunu imrenen hercai gibisin.. karar kılsın ufukların tânıma..yeşermeden solan fidan gibisin.can katsın gülüşün, canıma..ölmeden öldüren isyan gibisin.. dersin ya; hakiki dost nerede?Önünü görmeyen âmâ gibisin..seversin de; sanki post bedende.benim değil.. ellerin gibisin..
meçhul bir parlama gözlerindebelki bir daha dönmeyeceksin..gizemli bir ağlama sözlerinde..belki bir daha dönmeyeceksin.. nazarınla doğdu içimde güneşİntizarınla uzun yıllara eşaylardan bir oldu, günlerden beşbelki bir daha dönmeyeceksin.. tebessüm etseydi gözlerin giderkenmektuba veda busesini koyarkenher giden.. bir şekilde dönerkenbelki bir daha dönmeyeceksin.. yaprak gibi sonbahar da düşenkuğu gibi, ilk baharı bekleyenbenim gibi ellerini özleyen..belki bir daha… Read More »
“tıpkı gözlerinden akan yaş gibi,bir akşam üstü aarhusda yürümek.” aynı senin gidişinde olduğu gibi,kâh doluyor, kâh boşalıyor sokaklar.aldırmıyorum yağmura,.ve rüzgara,yürüyorum ardıma bakmadan.hâlâ zamanında gelmiyor,belediyenin sarı otobüsleri.ve her zamankinden daha soğuk,güleç şehrin,sonradan görmeleri.. bu arada hava da buz gibi,3-5 derece sıcaklık vardı,seninle birlikte o da gitti..ve kıyılarını dantellediğin mendili,yine evde unutmuşum.yine unutmuşum gittiğini..sen varmışın gibi konuşuyorumkuşlarla,ve… Read More »
bana yaşamayı öğretme,ben her gün, her gece ölüme yaşıyorum. umursamazlık sinmiş üzerime.canım hiç bir şey istemiyor.adeta bir batağa batmış gibiyim,Çırpındıkça gömülüyor, gömüldükçe,çırpınıyorum. ne ellerini istiyorum şimdi.ne de seni görmek şu an yanımda..her şeyden kaçmak,kalabalıkların arasında kaybolmak,yalnızlığın kapısını aralamak,ve acıların gölgesinde paylaşmak,nereden geldiğini bilmediğim,fısıltıları.. bana yaşamayı öğretme,ben her gün, her gece ölüme yaşıyorum.
sessiz bir damla dahi olsa,süzülmesin yanaklarından.benim gözlerim dahi dolsa,güller saçılsın dudaklarından. bağlamasın bakışların ufukları,çaresizliğin.. kör düğümüne.vuslatına değin, taşısın umutları,sadece.. ikimizin düğününe.
telefon açtığımda “alo.” deyişini,sesinde ki sevinci ve değişimi,seni uzaktan sevebilme ihtimalini,bilmek.bana şimdilik yetiyor. geceleri düşündüğünü, hüzünlenip,ismimi tekrarladığını, heceleyip,kalbini sardığımı, kelepçeleyip,bilmek.bana şimdilik yetiyor. ağlayan gözlerinden damla damla,titrek sesinden hasret hasret,özleyen mektuplarında çağlayan,olmak.bana şimdilik yetiyor. gönlünde filizlenen bir kırmızı gül,üzerinde taşıdığın siyah beyaz resim,hayalî filminde en kral oyuncu,olmak.bana şimdilik yetiyor. bana şimdilik yetiyor.ama sadece,şimdilik.