Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de alıp başımı gitmeyi yollar boyunca seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün masal şehirlerini geçerken hızla Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de Ürpertili, sımsıcak tenini kadınların salmak serin sulara gövdemi düşüp gitmek ardına şiirin ve aşkın Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de varolduğumu düşünmeyi, ürpererek… karanlık… Read More »
bir adamı öldurmenin tam sırası kurşunlarla Çocuğunu öpüp kapıya çıktığında ey kanatılmış çiğnenmiş bahar günü birden bir çığlıkla kapatır yüzünü ezik bir gül gibi çığlık, yitik bir umut gibi boğmak boğma bir telle bir insan olmanın sevincini kederli yağmur, usulca düşen akşama Çığlık. bir çocuk yüzü. dayalı cama…
yaşşamak bu yangın yerinde her gün yeniden ölerek zalimin elinde tutsak cahile kurban olarak yalanla kirli havada güçlükle soluk alarak savunmak gerçeği, çoğu kez yalnızlığını bilerek korkağı, döneği, suskunu görüp de öfkeyle dolarak toplanıyor ölü arkadaşlar her biri bir yerden gelerek kiminin boynunda ilmeği kimi kanını silerek kucaklıyor beni metin altıok “aldırma” diyor gülerek “yaşamak… Read More »
bu aşk burada biter ve ben çekip giderim yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver bu aşk burada biter iyi günler sevgilim ve ben çekip giderem bir nehir akıp gider bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir solarken albümlerde çocuklar ve askerler yüzün bir kır çiçeği gibi usulca söner uyku ve unutkanlık gittikçe derinleşir yan yana uzanırdık… Read More »
bir kadinin bana gelecek olmasi, bir ruzgari gecerek bir sarkiyi gecerek, saclarinin ucusunda bir kadinin bana gelecek olmasi, bir omur gececek askin buruk tadinda, bulusmasi iki yalnizligin bir aksami gececek belki de dagilan sesleri huznun ve aksamin belki de bir kadini gececek bir kadini bekliyorum eteklerini ve saclarini ucurarak gelecek…
usanıp sevişmekten bir ermeni general atıvermiş kendini senmişel kulesinden bir çocuk ki öperken uzanır annesinden o çocuğu boynundan asıvermeli derhal Çünkü sığmıyor çocuk koskocaman adama Çünkü tuhaftır biraz, çocuk olmak eskiden sahi, civcivler vardı-bazen anlatır annem ne güzel bükermişim boyunlarını ama ve ben o dar büyücü -upuzun kara şapkam yeniden doğururken alışkın bir tavşanı kendime… Read More »