Category Archives: Nazım Hikmet

Bence sen de şimdi herkes gibisin

gözlerim gözünde aşkı seçmiyoronlardan kalbime sevda geçmiyorben yordum ruhumu biraz da sen yorÇünkü bence şimdi herkes gibisin yolunu beklerken daha dün gecekaçıyorum bugün senden gizlicekalbime baktım da işte iyiceanladım ki sen de herkes gibisin büsbütün unuttum seni eminimmaziye karıştı şimdi yeminimkalbimde senin için yok bile kinimbence sen de şimdi herkes gibisin 334 (1918) –yaz– kadıköy

Fırtınadan sonra

-niyazi nihata- gökyüzü bulutsuz mavi bir ülkeÇırpınır köpükle lacivert denizkarşıki sahiller bir renksiz gölgeher taraf uyuyor her taraf sessiz siyah kayalarda bükülmüş beliak saçlı ana gözleri nemliufukta bir küçük beyaz yelkenligörünce semaya açıldı eli tam bugünle dört gün oldu gidelioğlum hasan daha hala gelmedipoyraz vardı deniz olmuştu deligitme dedim gitme o dinlemedi anne bu poyrazın… Read More »

Yol Türküsü

alnımızda yanar gençliğin tacı yorgunluğun anasını satarız elimizde neşemizin kırbacı ufukları önümüze katarız göğsümüz kuvvetli , gönlümüz temiz tükenmez yolları tüketiriz biz ne saray,ne hamam,ne han isteriz nerde gün batarsa orda yatarız sabah burdaysak,akşam ordayız günlerin peşinde bir hovardayız bazı mısra gibi dudaklardayız bazı “kimsin” diye soran bulunmaz hey anam hey!yolcu yolunda gerek bazı altımızda… Read More »

O gece deniz

birden rüzgar hayat gibi esincekaranlıklar ağır ağır gerindidenizdeki içli hayat bu gecesonu gelmez ölümden de derindi bu ilahi büyüklüğün nefesidoldurmuştu nihayetsiz boşluğuandırırdı hayattaki son sesidalgaların sahildeki soluğu

Ölümün sırrı

Ölümün sırrını sordum bir gencegüldü de bu ani suale önceÖlüm dedi, ölüm bir hiçtir bencegençliğimi yalnız aşk ile ördüm rast geldim ak saçlı bir ihtiyaralanetler ederdi bir eski yaresorunca ölümü dedi bir çareÇünkü rüya gibi bir hayat sürdüm bu sırrı sormağa karar verdim benhayatı hicranla dolu ölüdenbaktı boş gözlerle ayet okurkendedi ben hayatı ölümde gördüm

Viran diyar

gündüzsüzüm her saatım bir siyah geceburda ömrün hiç zevki yok hicranları çokrast gelmedim bu illerde gülen bir genceher şey kalbi kemiriyor bir zehirli ok kime baksam gözlerinde derin bir kin varbenliğinin ta içinden yaralı herkesbu vatanda pek ateşli esiyor rüzgarher ocaktan yükselmekte bir hummalı ses bu elemin sebebini her kime sorsamviran ücra ufukları bana gösterdiburaları… Read More »