Category Archives: Yılmaz Erdoğan

Fire veren coğrafyada

o düğün gecesi mardin?de çektirdiğimiz resim benden söz eder. yüzüm, bu öksüz ülkenin bütün sabrını kuşanmış Örtülmüş perdeleri gülümsemenin demek mardin?de biraz akşammış… o kent hala albümlerden, kadir?den ve lütfü?den birisi sevgilisi tutuklu bir genç kız kederinden birisi gidilemeyen kentlerden nar mevsiminden söz eder. ve yürürüz, yürümek her bahar papatya kokularıyla sarhoş sonra merakla açtığım… Read More »

Bildiğin gibi değil

bizi bilirsin avuçla su içmeyi marifet biliriz, yenilmeyi bir de kendi sahamızda.. bizi bilirsin saçımızı ıslatmayı fiyaka biliriz. limonla! tespih yaparız, düş kırıklarından.. bizi bilirsin ağzının içinde oturmak isteriz. ve rutubetin en yakıştığı yer biliriz ağzını.. bizi bilirsin, yaşamak biliriz, vademiz dolduğunda avuçlarına gömülmeyi..

Büyüyorum

büyüdükçe, sentetik zamanlara kangren ayaklar bastım, izi kaldı ömrümün… kara çaldılar yüzüme bütün kara parçalarında elbette “afrika dahil” parça başı çalışan kiralık katildi zaman gülüşüm sivas yangını ağlarsam kızma… ölmek bile yakışıyor bazı adama….

Cemre

gözüme ilişti gözün içimde infilak saati! yasak baktın nikotin sıcağıma, bir sigara daha yaklaşıyor bahar.. ellerin yanında değil, gemiler kalkıyor avuçlarından bütün limanlarda bir telaş, yaklaşıyor bahar… deniz altında bir zindan düşü, ayıp sarılmalar, lanetli öpücükler bilinmez bir nemrut esrarı arkadaş dağlar gibi korkusuz korkular… kekikler yeşeriyor yaklaşıyor bahar bir deliliğin eşiğinde amansız mekansız sofrasız… Read More »

Çöl daha iyi

çöle kıyısı olan kentlerin limanları sıkıcı olur kuş uçar gemi geçmez, kervan zaman içinde. böyle kentlerde insan fırtına gibi sever, sevdiği için ağlamayı. hangi türküde sevmekten bahsedilse ben hicaz olurum elimi ıslatır elinin teri ziyan olurum seni sevmekle ıslanır akşam sefalarım hangi türküde sevmekten bahsedilse bu çölde ben “şair burada yaşadığı kenti çöle benzetiyor”da bahsedilen… Read More »

Islık

senin sesinle başlayan bir ıslık kehribar kokusu kulaklarımda nasıl bir nargile yakmak bu fitil gibi sarhoşlukta.. kim bu öldürücü musikinin güftesini gömebilir kuytuluğun makamına yalnız hicazdı felaket efem saatlerinde kimi görsem göz yarası yüzümde, kimi duysam senin sesinden ıslak bir ıslık ve ben artık her şarkıda kendime vokal yapıyorum, yüzüm gözüm ıpıslık…