Evet ben Kürd’üm, Kırdkî (Zazaki), Türkçe, Ingilizce, Italyanca, Almanca ve biraz da Kurmanci biliyorum, hiç bir zaman damarlarımda dolaşan kanı ve anamin bana öğrettiği dili, anadilimi unutmadim. Ne kendimi başka bir irktan gördüm nede aslımı unutup başka ırklara kendimi peşkeş çektim. Öğretmenden dayak yiyerek öğrendim ilk ve ortaokulda Türkçe’yi, diğer 3 dile 3 yıl yetti… Read More »
“Kolay değildir; Uğruna her şeyinizi verdiğiniz insana yabancı gibi bakmak.”
gölgeler büyütüyorum içimde, sahipsiz ve sessiz.. gölgeler büyüyor içimde, ne olduğunu bilmediğim, dur bile diyemediğim… —————————————————————————————— sto crescendo le ombre dentro di me, derelitto e silenzioso .. crescono le ombre dentro dime, Non so di cosa si tratta, è anche non poteva dire basta …
Bir Öykü’ydü Benimkisi.. önce buğulanan bir rüya.. ardı sıra geçmeyen geceler.. karanlıklar içinde anlamsızlığa dağılan bilinçaltı kelimeleri.. bir kördüğüm gibi idi sözcükler.. hep kördüğüm idi düşlerin arasına gizlenen kelimelerin götürdüğü yollar..
Yıllar sonra, düşsel bir ezgi.. düşlerle gelen bir ezgi, yıllar sonra senli düşleri görmek de güzeldi.. içim buruk, içim umuda yürüyen pusulasız bir gezgin.. ne desem.. ah bir bilsem…
Bu Ayrılık acıdan baska bir şey vermedi, hep biz yıkıldık, kayıplar hep bizeydi, Gece yarıları kaybolan düşler bizimdi, Nehirlerin denize döktüğü tek umut bizim.. Umut yinede bizim… (Umud)a