berfinim, içimin güler yüzü, yaşanılası iklimim hoşgeldin. (adımın çapraz yazılması kimin umrunda.. denize düşen yılana öykünür biraz da…) bir aralık sızıverdin işte ömrümüzün en gevrek zamanı… çıt diyor kırılıyoruz, öfke kadar saydamız o zamanlar ve kırılgan bıçak kadar! kızım demeyi öğrettiğin için o tanrısal kokun ve gülüşündeki baban için ki hala zilleri çalıp kaçmak istiyorduk… Read More »
böyle zamansız güneşli, umulmadık mavi günlerde bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum.. iliklerimdeki yitik aşkı sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum… sanki şiirini bilmediğim bir fransız akşamında kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin.. içimde ayak izlerin, aylak bir yaz geçiyor avuçlarımdan… ve ben ne zaman, kiminle sevişsem, hâlâ seni aldatıyorum!
ölümüm senden olur bilinsin ne uçsuz bir kan akışı ne buğusu kadehte rakının, ela ve sonsuz bir teneşir uykusu gözlerinin ağlamaklı bebeğine… acemi zamanlar silinsin ölümüm senden olur bilinsin sen istesen aslında bütün kafiyeleri eskitirsin aklında kalmayacak aklım başka kollar başka sarılmalar ve her defasında alsancak platonik rutubet kokacak aklına bir fikir gelecek bir çift… Read More »
o düğün gecesi mardin?de çektirdiğimiz resim benden söz eder. yüzüm, bu öksüz ülkenin bütün sabrını kuşanmış Örtülmüş perdeleri gülümsemenin demek mardin?de biraz akşammış… o kent hala albümlerden, kadir?den ve lütfü?den birisi sevgilisi tutuklu bir genç kız kederinden birisi gidilemeyen kentlerden nar mevsiminden söz eder. ve yürürüz, yürümek her bahar papatya kokularıyla sarhoş sonra merakla açtığım… Read More »
“eski güzel şeylerden değil, eni kötü şeylerden başlamak gerekir.” -walter benjamin- göç geçer geçer ayrılıklar baladı siyah bir orman olur gençliğimiz böze böyle pay kalır bize böyle pay kalır… * ağla sömürgem… belki dönemem oralarda usul usul talazlanan nelirlerde yaz kalır kış yanar, düş üşür yüreğimde ağlarım… gözyaşım beyaz kalır sonra askerler yeniden kuşatırlar aşınmış… Read More »
sensizlikle flört etmeyi sen değil sensizlik bilir sesi ses/sensizliği sensizlik bilir korkma, sana aşkı öğretmeyen kendinin ellerinden tuk! çok ağrımış kendinin, siyah ve ayaz kendinin hep avuttuğum düşler için bana bir gül ver… * bak, palandöken dağlarında karlar erimiş teknelerde kol kola bahar sulara inmiş dağlar için, sular için bana bir gül ver bir gül… Read More »