sen akşamlar kadar büyülü, sıcak rüyaların kadar sade, güzeldin, başbaşa uzandık günlerce ıslak Çimenlerinde yaz bahçelerinin. Ömrün gecesinde sükun, aydınlık boşanan bir seldi avuçlarından bir masal meyvası gibi paylaştık mehtabı kırılmış dal uçlarından
her şey yerli yerinde; havuz başında servi bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan, eşya aksetmiş gibi tılsımlı bir uykudan, sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak, serpilen aydınlıkta dalların arasından büyülenmiş bir ceylan gibi bakıyor zaman sessizlik dokunuyor bir yerde yaprak yaprak? biliyorum gölgede senin uyudugunu bir deniz mağarası kadar… Read More »
mavi, maviydi gökyüzü bulutlar beyaz, beyazdı boşluğu ve üzüntüsü İçinde ne garip yazdı… garip, güzel, sonra mahzun iıkla yağmur beraber, bir türkü ki gamlı, uzun, ve sen gülünce açan güller. beyaz, beyazdı bulutlar, gölgeler buğulu, derin; ah o hiç dinmeyen rüzgar ve uykusu çiçeklerin. mor aydınlıkta bir çınar veya kestane dibinde; mahmur süzülen bakışlar İkindi… Read More »
bursada eski bir cami avlusu, küçük şadırvanda şakırdayan su. orhan zamanından kalma bir duvar… onunla bir yaşta ihtiyar çınar eliyor dört yana sakin bir günü. bir rüyadan arta kalmanın hüznü İçinde gülüyor bana derinden. yüzlerce çeşmenin serinliğinden ovanın yeşili göğün mavisi ve mimarilerin en ilahisi. bir zafer müjdesi burda her isim: sanki tek bir anda… Read More »
ne güzeldi o kış bahçesinde güllerin çok derinlerde çalışan uykusu sana bir bahar hazırlamak için. dallar, filizler, eski masal dilberleri gibi hüzne ve hülyaya gömülmüş doğmamış çocuklara ninni söylüyorlardı sanki… ana rahmi gibi sıcak ve yüklü idi hava İyi mayalanmış hamur gibi gizli nabızlarla atıyordu toprak
uyu! gözlerinde renksiz bir perde, bir parça uzaklaş kederlerinden. bir ruh gülümsüyor gibi derinden, mehtabın ördüğü saatler nerde? varsın bahçelerde rüzgar gezinsin, yağmur ince ince toprağa sinsin, bir başka alemden gelmiş gibisin, dalmış gözlerinle pencerelerde.