Tag Archives: acaba

Yangın

siddetin söndürür yanan sinemi,hayalî bir tereddütün dimaginda.hiddetin döndürür hazan bendimi,altunî bakislarin kiskacinda. gülleri saçtin tan vaktime,sevmeyi seviyorum derken.hançeri çaktin tam kalbime,giderken vaktinden erken. nârinla boyandi bu kafes,yalnizligin sitemkâr rengine.hârinla yandi kuru nefes,ayriligin cefakâr ellerinde. tutkuyu sapladi mizragin,kalan küllerin çok uzaklarina.acaba kimi kaydirirsin,kâküllerinin sok tuzaklarina? son alevini de söndürdüm,okyanuslarin ta ortasinda.kalan izlerini de öldürdüm.simdi kaçisim ala… Read More »

Ölüme Uyanıs

uyansam, uyandirilsam simdi, çok geç olmadan. bu rüya kötüye gidiyor, uyandirin beni bu uykudan. gördüklerim çok gerçekci, acaba yaniliyormuyum? herkes yasiyorda, ben mi uyukluyorum! yürüdügüm yollarin sonu çikmaz sokak. hiç yabanci degil bu yol, ayaklarim önceden geçmis olacak. bilmiyorum bu kaçinci geçisim bu yoldan, bir kisir dönence. uyanmayi bekliyorum, ayni dönemeci tekrar görünce! istiyorum kalkmayi,… Read More »

Sana Dönecegım!

olup bitmekte hersey… geceden sonra yine gündüz olmakta… günes dogmakta, ve ömrüm bir gün daha kisalmakta. yillandikça düsmekte degeri bir çok seyin… tükenmekte ümidim… pahasi eksilmekte bir zaman ki servetlerin.. ve sen hâlâ varsin efendim.. son gördügüm yerdesin.. böylesi sadakât! hak ettimmi acaba efendim?! ben böyle mahçup.. utanip, ezilmekte bir sözün altinda. gonlüm hep mahsus,… Read More »