Tag Archives: annem

Annem yok artık- 2

anne diyemeyeceğim artık bir başkasına, sesimin anneme seslenirkenki tonuyla tatil dönüşlerinde annemin uğrayacağım evi yok, beni seven birileri olacak mı yine de gidip koşulsuz uzanacağım bir yatak, saçlarımı okşayacak bir el ama ben anneme de bütün bütüne bırakamadım kendimi saçlarımı okşarken, yorulur şimdi bırakır şimdi diye düşünürdüm ve çılgınca yaramaz, beyni boş denecek kadar yaramaz,… Read More »

Annem yok artık

annem yok artık. beni düşünen kalbi yok. bitti. umutsuz olmak istemiyorum. umutsuzlugun bir çıkar yol olmadıgını biliyorum. annem yok artık, yeryüzü çok gördü onu, kalabalığın arasında kuş gibi çırpınan varlığını Çok gördü dalgın yüregini çok gördü bizim için çarpan, kaygılarla dolu yüreğini. annem yok artık. bu kesin. gelinecek bir yere gitmedi. İşte geldim çocuklar demeyecek… Read More »

Unuttum, Nasıldı Annemin Yüzü

unuttum, nasıldı annemin yüzü unuttum, sesi nasıldı annemin. gece bir örtü olsun anılardan kara yüreğime örtüneyim. unuttum, nasıldı annemin gülüşü unuttum, nasıldı ağlarken annem. yaşam sallasın kollarında beni küçücük oğluyum onun ben. unuttum, elleri nasıldı annemin unuttum, gözleri nasıldı bakarken. kuru ot kokusu getirsin rüzgar yağmur usulcacık yağarken.

Bir Ermeni General

usanıp sevişmekten bir ermeni general atıvermiş kendini senmişel kulesinden bir çocuk ki öperken uzanır annesinden o çocuğu boynundan asıvermeli derhal Çünkü sığmıyor çocuk koskocaman adama Çünkü tuhaftır biraz, çocuk olmak eskiden sahi, civcivler vardı-bazen anlatır annem ne güzel bükermişim boyunlarını ama ve ben o dar büyücü -upuzun kara şapkam yeniden doğururken alışkın bir tavşanı kendime… Read More »

Tutkulu

tutsak olacağını bilerek yine bu sabah demirparmaklıktan içeri usulca sızdı güneş yasaklanınca görüş gününde çiçek getirilmesi arka duvarın dibinde sarmaşık tohumu dikmiş annem oysa el bile sallayamamıştım ona kuyrukta saatlerce bekleyip doldurduğu içme suyunu dökerken ardıma

Giderken

bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktiği çukuru güveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin dogrulugu kadar beni senin gibi bir de annem terketmisti ki göbegimde durur onun yoklugundan bana kalan çukuru……..