anısı biz olalım bu sokakların öpüşmediğimiz tek saçak altı hiçbir otobüs durağı kalmasın biz yürüyelim kent güzelleşsin gürültüsüz sözcükler bulalım yeni sevinçlere benzeyen biz gelince bir yağmur başlar yüzün çizilir buğulanan camlara bir uzun karatma biter akasyalar köpürür birdenbire ve her avluda adınla anılan çiçekler sulanır akşamüstleri bir arkadaş evinde uğrarız yolüstü bir fincan kahve… Read More »
– hep denedin, hep yenildin. olsun. gene dene, gene yenil s.beckett – ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım, bilemedim düz yolda yürümenin imlasını kanayan dizlerime bakıp da ağlamayı ögrenemediğim gibi sevgilisi değildim kadınlarımın bir papağan tüneğiydim belki ama birkaç sözcük öğrendiysem kadınlardan öğrendim, yine de bilemedim sevgilim diyebilmeyi büyülendim ama büyüyemedim aklım ermedi aynalara ve… Read More »
gidersen yıkılır bu kent, kuşlarda gider bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında yanlış adresteydik, kimsesizdik belki sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar biz mi yanlızdık, durmadan yağmur yağardı Üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken gidersen kim sular fesleğenleri kuşlar nereye sığınır akşam olunca sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu sustuğun yerde birşeyler kırılıyor bekleyiş diyorum caddelere, dalıp… Read More »
Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm bir çiçeğe tutundum düşerken, ordayım hâlâ sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar dursam ölürüm paramparça olur dünya Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna tutunabileceğim tüm umutları görmiyeyim için gözlerimi… Read More »
– feride için gün batarken sula fesleğenleri balkonun kokusu sokağa taşsın sokaklar kayıp çocuklar gibi hırçındır, ürkek ve biraz şaşkın sular bulutlanır sen susarsın ve kent çıngıraklı bir yılan kadar zehirlidir artık sevgilin mahpusken üstelik kirli bir lekeye döner umutlar acılar katlanır mendil yerine sarışınlaşırsın bu kaçıncı güz ellerin üşür, çiy düşer çiçeklere beklediğin mektuplar… Read More »
-Öner in anası için- kayıp duruyor bakışları duvardaki resme ve kapıya oğul mu beklediği, sevgili mi belli ki yaşıyorlar hala uzun uzun yaşıyorlar belli ki bırakıp gittikleri anılarıyla Çıkıp gelirler bir gün belki Üşümüştür çünkü toprağın soğuk yalnızlığında birisi Öteki arkasında parmaklığın