bu bulanık hava,bu toprak bu subeni benden beni senden ayırırbu sabahsız gece bu düş bu uykubeni benden beni senden ayırır doğmadık güneşin aydınlığındauzarsa gölgeler dost kılığındaŞüphe keleplenir gönül çığındabeni benden beni senden ayırır doğrultmak istersem kırılır dallarsınadım zamana sığmadı yıllarbu dikenli yollar bu taşlı yollarbeni benden beni senden ayırır sevgi bulutundan rahmet damlasıdüşmeden ayrılık doldurur… Read More »
ormanlarda yuvasını yitiren bir kuş görsem sen gelirsin aklıma. beni alıp uzaklara götüren bir düş görsem sen gelirsin aklıma. gönlüm viranedir, yakılmış, yanmış hayal mermerinde hatıram donmuş. asırlar öncesi duvara konmuş bir taş görsem sen gelirsin aklıma. toprak, ağacın her hali güzel gölgesi, meyvesi hem dalı güzel nerede, ne zaman faydalı, güzel bir iş görsem… Read More »
suçlama beni böyle bırakıp gidiyorum diye bağrımı yakan bir yaradır bu ayrılık şimdi bil ki kanımdadır sevişmelerin yangını Öylece girerken gecenin bağrına taşıyorum sımsıcak gülümseyişini yaşanan günler hayatı oyarak gedikler açıyor durulur mu artık durgun sularda bekleyerek seheri talan ediliyor bahar ve aşk Öyle bir soyun ki duracak gibi değil vurmazsak eğer kendimizi yola yaşamak… Read More »
-karlar tozarken bekle ortalık ağarırken bekle kimseler beklemezken bekle beni -k.simonov i bekle beni küçüğüm umudu karartmadan sevinci yitirmeden bekle döneceğim bir gün elbet bekle beni bahar geldiğinde kırlara çıkacaksın dizboyu otlar üstünde koş koşabildiğince ve sakın yitirme neşeyi kırların sessizliğinde yüreğinin sesini dinle ve orada benim için küçücük bir yer ayır ve bekle beni… Read More »
bir kızın kocaman gözlerinde gördüm bulutların dağlara sessizce çöküşünü Çocuksu susuşları gördüm, kırılan sevinci ve kalbimi puslu yamaçlardaki pusulara saldım çobanlar çoktan inmişlerdi ovaya bense yapayalnız bir ağaçtım doruklarda harelenen sularda bir yanık kokusu ve uzun boyunlu bir kızın gülümseyişi işık zamana bağlı zamansa onun kocaman gözleridir artık anladım tarih de yazılmaz bir aşkın sayfalarına… Read More »
sesimden arındım ve ufku bir harmani gibi giyindim kahraman bir korkaktım kavmimin kadim tarihinde ki onlar için umutsuzluk kendim için haramiydim böyle bilindiydi bu hikâye yarından bugüne kaldıydı tersine akan bir ırmaktım sözün şaşkın serinliğinde kendi deltasında boğulandım ve sizi sevmiyorum ey kavmim yakın beni rüzgârın ıslığa islığın hükme döndüğü yerde derim ki ey kavmim,… Read More »