ne olur kim olduğunu bilsem pianın ellerini bir tutsam ölsem böyle uzak seslenmese ben bir şehre geldiğim vakit o başka bir şehre gitmese otelleri bomboş bulmasam içlenip buzlu bir kadeh gibi buğulanıp buğulanıp durmasam ne olur sabaha karşı rıhtımda çocuklar piayı görseler bana haber salsalar bilsem içimi büsbütün yıldızlar basar bir hançer gibi çıkıp giderdim… Read More »
“tıpkı gözlerinden akan yaş gibi,bir akşam üstü aarhusda yürümek.” aynı senin gidişinde olduğu gibi,kâh doluyor, kâh boşalıyor sokaklar.aldırmıyorum yağmura,.ve rüzgara,yürüyorum ardıma bakmadan.hâlâ zamanında gelmiyor,belediyenin sarı otobüsleri.ve her zamankinden daha soğuk,güleç şehrin,sonradan görmeleri.. bu arada hava da buz gibi,3-5 derece sıcaklık vardı,seninle birlikte o da gitti..ve kıyılarını dantellediğin mendili,yine evde unutmuşum.yine unutmuşum gittiğini..sen varmışın gibi konuşuyorumkuşlarla,ve… Read More »