– hep denedin, hep yenildin. olsun. gene dene, gene yenil s.beckett – ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım, bilemedim düz yolda yürümenin imlasını kanayan dizlerime bakıp da ağlamayı ögrenemediğim gibi sevgilisi değildim kadınlarımın bir papağan tüneğiydim belki ama birkaç sözcük öğrendiysem kadınlardan öğrendim, yine de bilemedim sevgilim diyebilmeyi büyülendim ama büyüyemedim aklım ermedi aynalara ve… Read More »
bu kent öldürüldü diyorlar kurşuna dizildi bir geceyarısı hayaletler geziniyormuş şimdi sokak aralarında ve caddelerde baykuş tüneği olmmuş alanlar ve yarasalar uçuşuyormuş silah ve esrar kaçakçıları altın çağını yaşarlarken artıyormuş bir yandan da kumarhaneler, meyhaneler borsa oyunları, hileli iflaslar birbirini kovalayıp dururken nasıl çıkmışsa pek bilinmiyor yaygınmış şimdilerde rus ruleti İntiharların sayısı bilinmiyor çoğalıp duruyormuş… Read More »
anısı biz olalım bu sokakların öpüşmediğimiz tek saçak altı hiçbir otobüs durağı kalmasın biz yürüyelim kent güzelleşsin gürültüsüz sözcükler bulalım yeni sevinçlere benzeyen biz gelince bir yağmur başlar yüzün çizilir buğulanan camlara bir uzun karatma biter akasyalar köpürür birdenbire ve her avluda adınla anılan çiçekler sulanır akşamüstleri bir arkadaş evinde uğrarız yolüstü bir fincan kahve… Read More »
hangi çığlık bir çığ gibi yarıyorsa gecenin gerilmiş karnını bu saatte acı tükenip bitmiştir orada artık çırılçıplaktır tarihin bu sayfası fiziğin armağan ettiği bu teller keçeleştirirken cinsel organımı haykırıyorum insan olduğumu ve çatlatıyor alnımın en gergin teli
1 yetmiş iki gündür bir dolapta kilitliyim. yalnızca anahtardeliğinden hava giriyor ve ölü bir ışık sızıyor içeri. yalnızlık hiç de tanrısal değil, görkemli değil. o yalnızca geçmişle gelecek, ölümle yaşam arasında kocaman bir karanlık nokta. geçmişi ve geleceği olmayan, ölümle yaşam arasında irinli bir leke yalnızlık denilen. Şimdi ne varsa, anahtar deliğinden sızan havayla ışıkta…… Read More »
sesimden arındım ve ufku bir harmani gibi giyindim kahraman bir korkaktım kavmimin kadim tarihinde ki onlar için umutsuzluk kendim için haramiydim böyle bilindiydi bu hikâye yarından bugüne kaldıydı tersine akan bir ırmaktım sözün şaşkın serinliğinde kendi deltasında boğulandım ve sizi sevmiyorum ey kavmim yakın beni rüzgârın ıslığa islığın hükme döndüğü yerde derim ki ey kavmim,… Read More »