yanıyor! yanıyor! müthiş terrakelerÇekiyor aguşuna o adüvv-i beşervaldeler haneler yetimlersemaya kalkmış istimdat eden ellervaldesiz pedersiz kalmış masumlargaipten halikten medet beklerbir zaman pür-gurur gezen zenginlerŞimdi hakirbakıyor bu nar-ı cehenneme gözler dalıyorağır ağırher yerde ah ü eninher yerde iftiraktalilerine isyan ediyorbütün bu halk. 6 kanun-ı evvel 1330 (19 aralık 1914)
maltepe askeri cezaevinin avlusunda sisler içindeki büyükadanın karşısında oturmuş yazarım bu şiiri eylül başlarında bir cumartesi sabahı lodos titretiyor ağaçları yağmur geceden yıkamış çiçekleri gökyüzü mavi, bulutlar beyaz ardından baharın geçti koca bir yaz hapisteyiz hala ve güzün ilk serinlikleri avlunun dört yanı dikenli teller tellerin gerisinde nöbetçiler bekler kapanır uykusuzluktan gözleri on gündür çocuk… Read More »