hakkındır yaramazlık. dik duvarlara tırman yüksek ağaçlara çık. usta bir kaplan gibi kullansın elin yerde yıldırım gibi giden bisikletini.. ve din dersleri hocasının resmini yapan kurşunkaleminle yık mızraklı İlmihalin yeşil sarıklı iskeletini.. sen kendi cennetini kara toprağın üstünde kur. coğrafya kitabıyla sustur, seni «hilkati Âdem»le aldatanı.. sen sade toprağı tanı toprağa inan. ayırdetme öz anandan… Read More »
desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır, rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor, sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, ormanların en kuytusunu sende gezmekteim, senden kopardım çiçeklerin en solmazını, toprakların en bereketlisini sende sürdüm, sende tattım yemişlerin cümlesini. desem ki sen benim için, hava kadar lazım, ekmek kadar mübarek, su gibi aziz bir şeysin; nimettensin, nimettensin! desem ki…… Read More »
bilmiyorum ayrilik hangimizin gözünü açti. yalniz kalmaktan hangimiz kârli çikti. ben gözyaslarimi gizlemeye çalisirken. senin sevinç çigliklarin bendimi asti. gördümya senin benlik anlayisini. umursamaz oldum senden kalan matemimi. sevmisde olsam bir zamanki halini. inan dinlemeyecegim gelecek olan feryadini.
mona rosa. siyah güller, ak güller. geyvenin gülleri ve beyaz yatak. kanadı kırık kuş merhamet ister. ah senin yüzünden kana batacak. mona rosa. siyah güller, ak güller. ulur aya karşı kirli çakallar, Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa. mona rosa bugün bende bir hal var. yağmur iri iri düşer toprağa, ulur aya karşı kirli çakallar. açma… Read More »