Tag Archives: kar

Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm

ben ölürsem akşamüstü ölürüm Şehre simsiyah bir kar yağar yollar kalbimle örtülür parmaklarımın arasından gecenin geldiğini görürüm ben ölürsem akşamüstü ölürüm Çocuklar sinemaya gider yüzümü bir çiçeğe gömüp ağlamak gibi isterim derinden bir tren geçer ben ölürsem akşamüstü ölürüm alıp başımı gitmek isterim bir akam bir kente girerim kayısı ağaçları arasından gidip denize bakarım bir… Read More »

Her şey şiirdir…

her şey şiirdir, uğultusu rüzgarın bir ırmağa usulcacık yağan kar her gece okunan bir dua çocuklukta gökyüzünde bölük bölük turnalar. her şey şiirdir, sevinç ve keder dünyada olmak duygusu… kıyıda, ıssız kayalıklarda kendi başına ışıldayan su. her şey şiirdir, şimdi, şu anda ak kağıt üstünde dolanan elim karşıdaki avluda salınan söğüt yandaki odada uyuyan bebeğim.… Read More »

Sabah

serin rüzgârlara pencereni aç! karşında fecirle değişen ağaç, bak, seyret ağaran rengini ufkun mahmur gözlerinde süzülsün uykun. bırak saçlarınla oynasın rüzgâr, gümüş çıplaklığı bir başka bahar olan vücudunu ondan gizleme. ne varsa hepsini boyun, saç, meme, esîrden dudaklar okşasın sevsin mademki geceden daha güzelsin!

Anladım Aşkın Sonunu

İlk önce bakışlarınla tanıştım. gözlerindeki parıltıya alıştiı, ve yalnızlığımı yenmeye çalıştım, çalistim ama, aramıza koyduğun mesafelere takıldım. senin buhranlı gecelerime ışık saçmanı ben mi istedim? İkide bir karşıma çıkmanı, elimi tutmanı ben mi söyledim? yoksa gönlümün her an seni anmasını ben mi arzuladım? ben yalnız bir kuru ümide, bir sıcak sevgiye sarılmayı diledim. bir hasret… Read More »

Engel

bir hevesin peşinde koşarken uyandım. duraladım, ruhuma işleyeni aradım. ne yöne baktıysam orada buldum, anladım. ben aranırken, o benim kalbime kök salmiş. mutluluğa koşmak istedim adım adım. yolumu kestin, benliğime karıştın. benle ben oldun, değistirmeye başladın. kısa zamanda sen oldum, amacını taşıdım.

Akşam Erken İner Mahpushaneye

akşam erken iner mahpusaneye. ejderha olsan kar etmez. ne kavgada ustalığın, ne de çatal yürek civan oluşun. kar etmez, inceden içine dolan, alıp götüren hasrete. akşam erken iner mahpusaneye. İner, yedi kol demiri, yedi kapıya. birden, ağlamaklı olur bahçe. karşıda, duvar dibinde, Üç dal gece sefası, Üç kök hercai menekşe… aynı korkunç sevdadadır gökte bulut,… Read More »