Türk Köylüsü
topraktan öğrenip kitapsız bilendir, hoca nasreddin gibi ağlayan bayburtlu zihni gibi gülendir. ferhad?dır, kerem?dir, ve keloğlan?dır. yol görünür onun garip serine, analar, babalar umudu keser, kahbe felek ona eder oyunu. Çarşambayı sel alır, bir yar sever el alır, kanadı kırılır çöllerde kalır, ölmeden mezara koyarlar onu. o, -yunusu biçaredir, baştan ayağa yaredir.- ağu içer su… Read More »