Tag Archives: ki

Ayıp

kara gözlüm bu ayrılık yetişir, İki gözüm pınar oldu gel gayrı. elim değse akan sular tutuşur İçim dışım yanar oldu gel gayrı. ayların sırtında yıllar taşındı, sanma ki garibi eller düşündü. bebekler evlendi,yollar aşındı kozalaklar çınar oldu gel gayrı. hesap et sen,gurbet ile otuz ay tutuldu kolay mı dile? hapisler,sürgünler,esirler bile sılasına döner oldu gel… Read More »

Kül Olan

bu kentte sorular yasaklanmıştır böyle diyorlar fısıldarcasına ve ürkek ve diyorlar ki gidip anlatılsın bir kez çare düünsün tarih denilen bilici gidip anlatılsın beklenen yolculara aşklar küllenmeden ve beynimizi büsbütün kemirmeden veba yetişsin durmadan yolu gözlenen bu kentin sorusunu yanıtla ey yanılmaz olan kahret ya da ışıklandır ve de ki: -siz ki yangın yıllarından geliyorsunuz… Read More »

Ana

-Öner in anası için- kayıp duruyor bakışları duvardaki resme ve kapıya oğul mu beklediği, sevgili mi belli ki yaşıyorlar hala uzun uzun yaşıyorlar belli ki bırakıp gittikleri anılarıyla Çıkıp gelirler bir gün belki Üşümüştür çünkü toprağın soğuk yalnızlığında birisi Öteki arkasında parmaklığın

Akbabalar Kelebekler

yüreği ağzında bir çocuk gibi alırken kalemi elime beceriksiz, acemi ve olasıya yapayalnızım her defasında bu sonuncu olsun diyorum Ömrümün eksiksiz tek şiiri yazılsın artık kırk yaşımın ve bir aşkın bittiği bu gece akbabalar bin yıl kelebekler bir mevsim yaşarlarmış ki aşk da kısa ömürlüdür, başlar gibi biter yaşanmışsa eğer yaşanan ne varsa hoşgörünün bir… Read More »

Şahmaran

sedef, safir ve kör uyku, dünden kalan bir aynaya vuruyor düş gibi ve kâhinin her remil atışında ölüm kara değil, karada havada ve suda ağlayan narım da çatladı çünkü ben Çocuklarımı kaybediyorum dağlarda dağlar ki ceylan yurdu, bir gülistan olsun içindi düşerse yolu Şahmaran?ın ve anılardır diye bilinen Şahmaran belleğin derin kuyusundaki uykusunu bir hançerle… Read More »

Karda İzler

karda izler bırakıyorum avcılar peşime düşsün bir uçurum kenarında vursunlar beni ki dünya uğuldayıp duran bir uçurum değilmiydi zaten karda izler bırakıyorum avcılar peşime düşsün siliyor adımı bir dal kırarak çam ormanından gibi incelterek yetişiyor ardımdaki tipi bana adımı yazıyorum kar üstüne ve ıslığını çığlık geçmişim kar sessizliğiyle özetleniyor artık bir kahkahayla çekip giderim karlı… Read More »