kanatlari parca parca bu agustos geceleri yildizlar kaynarken sangir sungur ayaklarimin dibine dokulen sen eger yine istanbulsan yine kan kopuklu cehennem sarmasiklari buyutecegim pancak pancak siirler tukurecegim demek yine ben limandaki direkler ormaninda butun bandiralar ayaklaniyor kapi onlerinde boyunlarini bukmus tek tek kafiyeler yahudi sokaklarini aydinlatan telaviv sarkilari mavi asfaltlara cokmus diz bagliyor eger sen… Read More »
yaşşamak bu yangın yerinde her gün yeniden ölerek zalimin elinde tutsak cahile kurban olarak yalanla kirli havada güçlükle soluk alarak savunmak gerçeği, çoğu kez yalnızlığını bilerek korkağı, döneği, suskunu görüp de öfkeyle dolarak toplanıyor ölü arkadaşlar her biri bir yerden gelerek kiminin boynunda ilmeği kimi kanını silerek kucaklıyor beni metin altıok “aldırma” diyor gülerek “yaşamak… Read More »
uykuların kaçar geceleri bir türlü sabah olmayı bilmez dikilir gözlerin tavanda bir noktaya deli eden bir uğultudur baslar kulaklarında ne çarsaf halden anlar, ne yastık girmez pencerelerden beklediğin aydınlık kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın onun unutamadığın hayali sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine sevmek neymiş birgün anlarsın birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu Şerefin, faziletin,… Read More »