Çocuksun Sen-II
Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm bir çiçeğe tutundum düşerken, ordayım hâlâ sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar dursam ölürüm paramparça olur dünya Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna tutunabileceğim tüm umutları görmiyeyim için gözlerimi… Read More »