Bir Garip Tecelli
harran ovasında,kızıl güneşin altında çapa sallardın, daha küçük yaşlarda. ter yüzünden şıpır şıpır akardı, akardı ama yinede bırakmazdın,çapayı elinden. adamlar ağaç gölgesinde,tütün yakar, sen kızıl güneşte çapa. bir garip tecelli işte. büyüdün on dördüne geldin, bu sefer yürek yakar oldun,hasibe bilirim telli duvaklı gelinlikti hayalin. komşu kızı rahimeyle konuşurdun düğününü. daha çocuk yaşlarda. bilemezdin Çakırın… Read More »