annemin mezarına gittik bugün babam, namık, nihat, defne ve ben namıkın arabasıyla geçtik yollardan ve mezarlığın içinden Çiçekler serptik üstüne mezarın durduk orda sessizce birbirine bakmadan herkes ağladı,ya da birşeyler düşündü kendince annemin mezarının yanındaki bir başka mezarın önünde bir kadın ağlıyordu kocasıydı sanırım toprağın altındaki kısa bir zaman önce yitirmiş olduğu bayram ziyaretçileriyle doluydu… Read More »
senden ayrilali uzun zaman olmustu. gidisinle gönlümden bir seyler kopmustu. heyecanim sönmüs ve bedenim solmustu. Özlemimden feryatlar gözlerimde cosmustu. uzaklarda yapamamis, oralara alisamamissin. bu yüzden olsa gerek, mektup da yazamamissin. her gün resmime bakip, bagrina basacaktin. peki yillar sonra beni neden hatirlayamadin? simdi anladim, hangimiz can hangimiz canan. sen islak dudaklarimda kalmis bir heyecan. tükenen… Read More »
yangınlar, kahpe fakları, korku çığları ve irin selleri, aç yırtıcılar, suyu zehir bıcaklar ortasındasın. bir cana, bir başa kalmışsın vay vay! pusatsız, duldasız, üryan bir cana bir de başa seher vakti leylim -leylim cellat nişangahlar aynasındasın. oy sevmişim ben seni… Üsküdardan bu yan lo kimin yurdu! he canım… Çiçekdağı kıtlık, kıran, gül eçmaz, çağla dökmez.… Read More »
dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu Şu samanyolu hani avuçlarından dökülen kum taneleri var ya onlardan birindeyim yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımı kötü bir anlatıcıyım… Read More »
cekingen adimlarla sesiz ve urkekbir gun uzaklardan bir giz gibi geldino buyulu sarkilarini soyleyerekgencligimi geri getirdi ellerin sundun paha bicilmez guzelleginioylesine diri oylesine sicakboylesine bir mutluluk anladim kiomur boyunca bir kez yasanir ancak bir kez nefes aldigini anlar bir gunbir kez bir kisiyle insan butunlenirozlem dedigimiz o hancer bir dusunbir kez saplanmak icin kac kez… Read More »
harran ovasında,kızıl güneşin altında çapa sallardın, daha küçük yaşlarda. ter yüzünden şıpır şıpır akardı, akardı ama yinede bırakmazdın,çapayı elinden. adamlar ağaç gölgesinde,tütün yakar, sen kızıl güneşte çapa. bir garip tecelli işte. büyüdün on dördüne geldin, bu sefer yürek yakar oldun,hasibe bilirim telli duvaklı gelinlikti hayalin. komşu kızı rahimeyle konuşurdun düğününü. daha çocuk yaşlarda. bilemezdin Çakırın… Read More »