yürümek; yürümeyenleri arkasında boş sokaklar gibi bırakarak, havaları boydan boya yarıp ikiye karanlığın gözüne bakarak yürümek.. yürümek; dost omuzbaşlarını omuzlarının yanında duyup, kelleni orta yere yüreğini yumruklarının içine koyup yürümek .. yürümek; yolunda pusuya yattıklarını, arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek .. yürümek; yürekten gülerekten yürümek …
kuslar ötmeden uyanirim. vakit seher vakti, zaman dar. her yer alaca karanlik içerisinde. disarda rüzgar uguldar, içerde gözlerim kaçan uykuyu kovalar… beyaz dolabin, beyaz çekmecesine takilana kadar. kuslar ötmemistir hâlâ… seni yazdigim günlük gelir elime çekmeceyi açtigimda. orta sayfasinda senin resmin. sayfalar çevrilir birer birer, ve resmine ulastigimda, hersey tükenir… hersey anlamini yitirir, mânasini kazanir.… Read More »
“eski güzel şeylerden değil, eni kötü şeylerden başlamak gerekir.” -walter benjamin- göç geçer geçer ayrılıklar baladı siyah bir orman olur gençliğimiz böze böyle pay kalır bize böyle pay kalır… * ağla sömürgem… belki dönemem oralarda usul usul talazlanan nelirlerde yaz kalır kış yanar, düş üşür yüreğimde ağlarım… gözyaşım beyaz kalır sonra askerler yeniden kuşatırlar aşınmış… Read More »