yeşil deniz gibi gözleri vardıbeyaz tüyleriyle bir küme kardıağzını süsleyen sedef dişlerdibaygın nazarı ta ruha işlerdi severken aldatıp birden kaçardıokşarken apansız pençe açardıonda bir kadının gururu vardısürmeli gözlerinden riya akardı
sedef, safir ve kör uyku, dünden kalan bir aynaya vuruyor düş gibi ve kâhinin her remil atışında ölüm kara değil, karada havada ve suda ağlayan narım da çatladı çünkü ben Çocuklarımı kaybediyorum dağlarda dağlar ki ceylan yurdu, bir gülistan olsun içindi düşerse yolu Şahmaran?ın ve anılardır diye bilinen Şahmaran belleğin derin kuyusundaki uykusunu bir hançerle… Read More »