İstanbul Yoktu Sen Olmasan
ben nice İstanbul?lular gördüm sana gelinceye kadar kirli paçavralara benzerdi insanları dostluktan, vefadan yoksun. bölünmüş, dağılmış, parçalanmış ve herbiri kendi ağırlığıyla ezilmiş, yorgun. yüzümde dolaşan birer iğrenç böcekti gözleri bir tutsam yapışır kalırdı ellerime en çirkin yerleri evlerinde bulduğum yalnızlık sokaklarında bulduğum upuzun bir kahırdı. günler boyunca bir başka karanlık gelirdi karanlığın biri kaybolunca güneşler… Read More »