Tag Archives: serin

Önce

Çıktığım dağlar küllenirdi içimde sessiz, serin sulara inerdim ceylanlardan önce sular yıkayabilirdi beni o zamanlar güneş alırdı içimin avlusunu uyurken sızlıyor içimdeki can: kanlısıydım öldürdüm çoğaldı düşlerim uyuduğum uyku artık ikimizin yerine sanki o sağ ben ölüyüm her gece her gece her gece

Yaz

seni seviyorum ve bir şey söylemiş olmuyorum bunu söylemekle ben bu yaz kokusunu bir başka zamandan anımsıyorum ben bu yaz tadını biliyorum, terleyen aşkı terleyen kasıkları ve şakaları biliyorum kendimi yokluyorum, burnumu çekiyorum, yaz geçiyor yaz geçmeyecekmiş gibi, havada asılı duran sesler tembelce ulaşıyorlar hedeflerine yazın derin uykusu, uyuşukluğun yazı kaşınmanın, uzak iklimlere doğru yaz… Read More »

Çok Sevdim Bir Zamanlar Seviyorum Yine de

Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de alıp başımı gitmeyi yollar boyunca seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün masal şehirlerini geçerken hızla Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de Ürpertili, sımsıcak tenini kadınların salmak serin sulara gövdemi düşüp gitmek ardına şiirin ve aşkın Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de varolduğumu düşünmeyi, ürpererek… karanlık… Read More »

Sabah

serin rüzgârlara pencereni aç! karşında fecirle değişen ağaç, bak, seyret ağaran rengini ufkun mahmur gözlerinde süzülsün uykun. bırak saçlarınla oynasın rüzgâr, gümüş çıplaklığı bir başka bahar olan vücudunu ondan gizleme. ne varsa hepsini boyun, saç, meme, esîrden dudaklar okşasın sevsin mademki geceden daha güzelsin!

İstanbul Yoktu Sen Olmasan

ben nice İstanbul?lular gördüm sana gelinceye kadar kirli paçavralara benzerdi insanları dostluktan, vefadan yoksun. bölünmüş, dağılmış, parçalanmış ve herbiri kendi ağırlığıyla ezilmiş, yorgun. yüzümde dolaşan birer iğrenç böcekti gözleri bir tutsam yapışır kalırdı ellerime en çirkin yerleri evlerinde bulduğum yalnızlık sokaklarında bulduğum upuzun bir kahırdı. günler boyunca bir başka karanlık gelirdi karanlığın biri kaybolunca güneşler… Read More »