ben ölürsem akşamüstü ölürüm Şehre simsiyah bir kar yağar yollar kalbimle örtülür parmaklarımın arasından gecenin geldiğini görürüm ben ölürsem akşamüstü ölürüm Çocuklar sinemaya gider yüzümü bir çiçeğe gömüp ağlamak gibi isterim derinden bir tren geçer ben ölürsem akşamüstü ölürüm alıp başımı gitmek isterim bir akam bir kente girerim kayısı ağaçları arasından gidip denize bakarım bir… Read More »
hayatın hızıyla yaşadık o aşkı her şey bir anda başladı yaşandı ve bitti… yan yana gidip de bir süre ayrı yönlerde uzaklaşan İki tren gibi…
bir aksamustune dogrunun melankolisini sonsuzlastirmak istiyorum yasadigima tanik olun bu bireysel cirpinislari asmak istiyorum, tanik olun ama bir aralikta yasiyoruz sanki, yeryuzu ayaklarimizin altindan kayiyor ve kimse bunun farkinda degil heryerde benciller ve ukalalar kendi olculerine zorluyorlar hayati ve hic kimse denizin nasil buyuk ve derin birsey oldugunun farkinda degil ve hic kimse bir karpuz… Read More »
“tıpkı gözlerinden akan yaş gibi,bir akşam üstü aarhusda yürümek.” aynı senin gidişinde olduğu gibi,kâh doluyor, kâh boşalıyor sokaklar.aldırmıyorum yağmura,.ve rüzgara,yürüyorum ardıma bakmadan.hâlâ zamanında gelmiyor,belediyenin sarı otobüsleri.ve her zamankinden daha soğuk,güleç şehrin,sonradan görmeleri.. bu arada hava da buz gibi,3-5 derece sıcaklık vardı,seninle birlikte o da gitti..ve kıyılarını dantellediğin mendili,yine evde unutmuşum.yine unutmuşum gittiğini..sen varmışın gibi konuşuyorumkuşlarla,ve… Read More »
bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktiği çukuru güveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin dogrulugu kadar beni senin gibi bir de annem terketmisti ki göbegimde durur onun yoklugundan bana kalan çukuru……..
iki rayı gibiyiz bir tren yolunun yakın olması neyi değiştirirki son istasyonun