odama bir an giren uçucu bir böcek -arıdan irice, kanatları renkli- dolaştı bir süre, vızıldamadan. sonra bulup yolunu pencerenin Çıkıp gitti bir öykü çeviriyordum Çehovdan masamda bira bardağı -odam, kitaplarım,olağan dünyam- tül perdede ağustos ışınları tanık oldu yaşamıma bu uçucu böcek, sadece bir an Çıkıp gitti sonra tıpkı yaşamıma bir an katılan sonra yitip giden… Read More »
mektup derken siir oldu bak genedarilirsan ben ölürüm unutma…taze sarmasigim hoyrat bedene…sarilirsan ben ölürüm unutma bir gün günes olur göle dogarsinbir gün yagmur olup yola yagarsinbir gün ciçeklerden koku sagarsinyorulursan ben ölürüm, unutma kiliç agzi yoldur ok ucu meydandikkat et;sen benim canimsin ey cankoyakta kekliksin kayada ceylanvurulursan ben ölürüm unutma… ask denince akli birak deli… Read More »
göç oldu bir acıdan öbür acıya oysa sağrısı kurumamıştı atımızın daha dün sürüp gelmiştik buralara bugün göründü yine yolların ucu devrildi kıl çadırlar seher vakti usulca uyandırıldı çocuklar ve kadınlar bohçası çözülmemiş bir keder gibi gibi düştüler yola turnalar gitti biz gittik bitmedi peşimizdeki nal sesleri nerde konaklasak tedirgindik kuruyordu ırmaklar ve göller bir yangın… Read More »