-karlar tozarken bekle ortalık ağarırken bekle kimseler beklemezken bekle beni -k.simonov i bekle beni küçüğüm umudu karartmadan sevinci yitirmeden bekle döneceğim bir gün elbet bekle beni bahar geldiğinde kırlara çıkacaksın dizboyu otlar üstünde koş koşabildiğince ve sakın yitirme neşeyi kırların sessizliğinde yüreğinin sesini dinle ve orada benim için küçücük bir yer ayır ve bekle beni… Read More »
yanlış trenden indin seni şehrin aynasından geçirdilersana baktım yıllarca hep aynı özlem penceresindenyürüyen ve kaçan yalın ve çocuksu özlem penceresindendenize karşı küçüle küçüle giden evleriİnce ince karşılardın olağan karşılardınŞen dünya içinde şen dünya içinde bir avuç şen dünyaydın sen bahar bilgisi güneş rengi at soluğu ve senseni çağırıyorum geç gel ağlayan son bakireler içindenkadınlar taş… Read More »
eşit olmadığı söylenir insanların aynı boyda olmayan beş parmağı gibi bir elin oysa uzanır nice yorgun emekçinin dudağı su dolu avucuma elimin eşit olmayan beş parmağının ucunu getirince biraraya
benden kısadır boyun bir köy otobüsünün dağa tırmanması gibi uzanırsın dudaklarıma katılmaz oldu nicedir yolum tozu dumanına
aslında ben daha güzel ölürdüm arka bahçede askercilik oynarken tahta tüfeğimle toprağa uzanır annemin sesiyle doğrulurdum hemen –Çabuk kalk üstün kirlenecek hınzır! yerdeyim yine sak anneciğim n?olur kızma adımı çağır —- —- —- —-