bu bır turku:- toprak canaklarda gunesı ıcenlerın turkusu! bu bir örgü:- alev bir sac örgüsü! kıvranıyor; kanlı; kızıl bir mesale gibi yanıyor esmer alınlarında bakır ayakları cıplak kahramanların! ben de gordum o kahramanları, ben de sardım o örgüyü, ben de onlarla günese gıden köprüden gectım! ben de ictim toprak canaklarda günesi. ben de söyledim o… Read More »
sen esirliğim ve hürriyetimsin, çıplak bir yaz gecesi gibi yanan etimsin, sen memleketimsin. sen ela gözlerinde yeşil hareler, sen büyük, güzel ve muzaffer ve ulaşıldıkça ulaşılmaz olan hasretimsin…
akıyordu su gösterip aynasında söğüt ağaçlarını. salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını! yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere! birden bire kuş gibi vurulmuş gibi kanadından yaralı bir atlı yuvarlandı atından! bağırmadı, gidenleri geri çağırmadı, baktı yalnız dolu gözlerle uzaklaşan atlıların parıldayan nallarına! ah ne yazık! ne yazık ki ona dörtnal giden atların… Read More »
kimdir bana gülümsiyen yeşillik balkonundan?demek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor.bir güşündür gençliğimi döndürdü yolundan;yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor. güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikayeme:Çok değil evi barkı terkedip sana uyduğum,ancak sen tazelikte gül yaraşır pencereme;uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum. eğil bak suya, ordadır, ordadır güzelliğin, gençliğin;sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasın.yorgun başımı göğsünde… Read More »