Tag Archives: yok

Fiiliyattan Faaliyete

vehmin yaktı derdimin dermanını,ateşe benzer aşamadığım mekan!Şirin kaçtı bekleyemedi ferhadını,düşe döner kavuşamadığım zaman! ahirin okyanusunda fırtınalı gece,yeniden mi doğuş, ezele mi dönüş?zahirin otağında imtiyazlı hece,vecizle mi boğuş, ecelle mi sönüş? Çocukken de uzaktı yıldızlar.hiç ulaşılamazdı onlara.zamanları da kısacıktı, yılsızlar:sükûta gömülürdü karanlıkta. karamsar günlerin zinetli gözyaşı,doruğa ulaştı tesirî hüzün.anımsar ödünlerin ruhiyatı ya,etkisi kalmadı musikî sözün. bırak… Read More »

Sona Firarî

yaşlı gözlerinle yüzüme bakma,firarîdir bedenim, firarî sevgiler.Âhlı sözlerinle özüme akma,yabanîdir bedenim, yabanî sevgiler. firarî ömür kumlarda köpük,kıyıya vuran dalga misali hayat.yüksek ateşlerde bile sönük,hatıra kalan bir resim aşkiyat! hendek kazdım gönül civarına,geçit yok, yolunu şaşırana.mendil açtım can pazarlığına,medet yok, vaktini doldurana. senden kaçışım boşuboşuna.sen, benim son durağım.bekleyen, yarışın en sonunda,son varisim, kara toprağım. birini bitiren… Read More »

Diyarbekir Kalesinden Notlar Ve Adiloş Bebenin Nin

1. varamaz elim ayvasına, narına can dayanmazken, kırar boynumu yürürüm. kurdun, kuşun bileceği hal değil, sormayın hiç laaaaal… kara ferman çıkadursun yollara, yarin bahçesi tarümar, kan eder perçem olancası bir tutam can, kadasına, belasına sunduğum, ben öleydim loooy… elim boş, ayağım pusu. bir ben bileceğim oysa ne afat sevdim. bir de ağzı var dili yok… Read More »

Hasretinden Prangalar Eskittim

seni anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. seni anlatabilmek seni, namussuza, halden bilmeze, kahpe yalana. ard- arda kaç zemheri, kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu dışarda gürül- gürül akan bir dünya… bir ben uyumadım, kaç leylim bahar, hasretinden prangalar eskittim. saçlarına kan gülleri takayım, bir o yana bir bu yana… seni bağırabilsem seni, dipsiz kuyulara. akan… Read More »

Kalbim Unut Bu Şiiri

uğuldayan ve hep uğuldayan bir orman kadar üşüyorum şimdi yanlış rüzgarlar esiyor dallarımda yanlış ve zehirli çiçekler açıyor kanımda kocaman gözleriyle bir cığlık su ve ses kadar beklediğim ne kaldı geride,bilmiyorum uzanıp uyumak istiyorum gölgeme yine sarılmak o kocaman gozlerin uğuldayan rüzgarlarına bir acıyı yaşarım bi zehirden Çicekler üretirim kömür karası uçurum kadar bir yalnızlık… Read More »

Gitmek

bu vadideki karanlığı ve büyük soğuğu düşün b. brecht gitmek. bir hançeri inceltip okyanusa daldırmak isteği ya da düşebilmek atlasların dışına ki ey kalbim yalnızsın bu yolculukta da gitmek. o kaos duygusu, aklın sarsıntılarla yorgun düşüşü bilincin kamaşması belki de. rehin bırakılacak bir şey yok unuttuklarından başka. gitmek. bir büyü gibi saran ağrılar yumağı, kışkırtılmış… Read More »