Neyi anlatıyorum ben bir ozan çırağı bile olamazke
ışıdıöfkemde dolandı gün allı-morneydi az önceo zifiri karanlıkağarmadan ortalık selam civan dostbozkır mı uyanangüne dönmüş çorak toprakseslerle hele yokla kendini bahçesi olurmuş acılar ülkesinintomurcuksuz, çiçeksizçocukları oyuncaksız, şekersiz önceleri böyle değildi insanbir alageyik seker ormandamağrur, atikacılar yürür insanlarla yollarda insan, ilkyaza vuranöfkeye gül sunandoğruya dost, eğriye düşman sevda olmalıkaranın karanlığındapusatsızsevda olmalıbir uçtan bir uca ağlamaksız ve… Read More »