-Öner in anası için-
kayıp duruyor bakışları
duvardaki resme ve kapıya
oğul mu beklediği, sevgili mi
belli ki yaşıyorlar hala
uzun uzun yaşıyorlar belli ki
bırakıp gittikleri anılarıyla
Çıkıp gelirler bir gün belki
Üşümüştür çünkü toprağın
soğuk yalnızlığında birisi
Öteki arkasında parmaklığın