göz değdi köyümün güzellerine,
elİf, yadellere göçtü be hasan
sevgİ size ömür dört kulaç önce,
ecel çorbasını içti be hasan
asalet babasız çocuk doğurdu;
hazlı hÜrrİyeti haydutlar vurdu
viraneye döndü tÜrkhanın yurdu,
köyün tadı tuzu kaçtı be hasan
adalet felç oldu, yürür değnekle,
neŞe ne haltetsin soğan ekmekle…
gÖnÜl delirdi de yol beklemekle,
İsyan bayrağını açtı be hasan
saadetin adı hÜlyadır şimdi;
hergün birimizi aldatır şimdi
umutlar rüyada, faldadır şimdi
unut, eski günler geçti be hasan
fazİleti gelin ettik gurbete,
kimbilir… belki de gurbetten öte
yağlı servet garaz eder Ülfete
ara yere nifak saçar be hasan
zeynep bize küskün, İffet sürgünde;
rezalet, felaket yağar her günde…
yedi haslet verem olur bir günde,
ÜlkÜ kötü yolu seçti be hasan
burada ne düğün ne bayram kaldı…
en güzel umutlar dalda ham kaldı!
korku, hasret, isyan, keder, gam kaldı;
binalar temelden uçtu be hasan
İşte böyle… malum ola halimiz;
naçar böğrümüze düştü elimiz
güven duyduğumuz her güzelimiz,
bizlere bir kefen biçti be hasan