(bir müteverrimenin başucunda)
Ölecek anladık artık iyice
kalbimiz şimdiden hicrile dolu
“her günün ufkunu sarınca gece”
“diyoruz belki son akşamıdır bu”
hayata gözleri yorgun hümmalı
her yeni sabahtan ümit arayan
bu kadının ruhu çok muammalı
gülüyor ağzından boşandıkça kan
biz bugün en acı yarayı deştik
elemle inlerken şimdi kalbimiz
bilmem ki neden hiç düşünmemiştik
aynı uzun yolların yolcusuyuz biz