meçhul bir parlama gözlerinde
belki bir daha dönmeyeceksin..
gizemli bir ağlama sözlerinde..
belki bir daha dönmeyeceksin..
nazarınla doğdu içimde güneş
İntizarınla uzun yıllara eş
aylardan bir oldu, günlerden beş
belki bir daha dönmeyeceksin..
tebessüm etseydi gözlerin giderken
mektuba veda busesini koyarken
her giden.. bir şekilde dönerken
belki bir daha dönmeyeceksin..
yaprak gibi sonbahar da düşen
kuğu gibi, ilk baharı bekleyen
benim gibi ellerini özleyen..
belki bir daha dönmeyeceksin..
sensizlikte oldu gözlerim vâhâ..
kimsesiz duygularım kalktı şaha
dönmeyeceksin belki de bir daha
belki bir daha dönmeyeceksin.