kimdir bana gülümsiyen yeşillik balkonundan?
demek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor.
bir güşündür gençliğimi döndürdü yolundan;
yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor.
güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikayeme:
Çok değil evi barkı terkedip sana uyduğum,
ancak sen tazelikte gül yaraşır pencereme;
uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum.
eğil bak suya, ordadır, ordadır güzelliğin, gençliğin;
sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasın.
yorgun başımı göğsünde emniyette bileyim;
artık taslarımız ayrı çeşmelerden dolmasın.