Tesbih

By | June 26, 2009

sen giderken gözlerim dopdoluydu
ve yağan yağmurla caddeler ıslak
yokluğundan bir rüzgar esti hazin
teselliler döküldü yaprak yaprak

gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar
bir karanlık geldi gittiğin yerden
Ümitlerim vardı tesbih misali
sen giderken dağılıverdiler birden.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *