elektrikler söndü dün gece,
zorbela toplayıp satrancın taşlarını
m e c b u r e n yattık
simsiyah kediler gibi dolaşıyor koğuşta
uyuyan dostların nefesleri.
d o l a Ş s i n l a r azıcık !
tam ben de eve doğru açılıyordum
Şıpırdatmadan hiç kürekleri,
yanmaz mı o tepemdeki yüz mumluk ışık!
bir kürek mahkumunu boğazda sandal sefasına
haklılar, bırakmazlar tabii ama…
yau ne güzel şeymiş meğer k a r a n l i k !